فهرست

پی کنی

آرماتورگذاری و نصب صفحه ستون

پی ریزی

برپا کردن سازه فولادی

دیوار چینی

کف سازی

. پی کنی

برای پی ریزی احتیاج به خاکبرداری برای قرار دادن شالوده بود . برای این منظور باید در ابتدا محل شالوده و شناژ ها روی زمین مشخص شده و سپس اقدام به پی کنی شود .

برای تعیین محل شالوده ها و شناژ ها روی زمین با توجه به فضای باز اطراف و امکان چرخش سازه و عدم دسترسی به دوربین نقشه برداری و تئودولیت با استفاده از ابزار مساحی اقدام به گچ ریزی شد. برای این منظور از لبه داخلی جدول خیابان دو عمود با استفاده از متر خارج شد به این صورت که یک فاصله سه متری روی لبه جدول انتخاب شد سپس از دو لبه محل با متر اندازه های چهار و پنج متری اخراج شد تا این دو خط جدید هم دیگر را در یک نقطه قطع کنند.

با گچ ریزی اولین لبه ساختمان روی زمین مشخص شد سپس با مبنا قرار دادن این خط سایر خطوط که از آکس شالوده ها می گذشت همانند روش قبل برای اخراج عمود مشخص شده و سپس گچ ریزی شد . آنگاه روی خطوط کناری شالوده ها محل شالوده های داخلی نیز پیاده شد بعد از مشخص شدن محل شالوده ها، لبه شالوده های داخلی به روشی مشابه قبل روی زمین پیاده شد و سپس اقدام به پی کنی گردید.

در این پروژه فقط محل شالوده ها که روی زمین مشخص شده بود، خاکبرداری شد . البته این امکان وجود داشت که کل زیر بنای ساختمان نیز خاکبرداری شود و بعد از پی ریزی فضای خالی مابین شالوده ها با مصالح موجود پر شود ولی برای سرعت بخشیدن به کار و صرفه اقتصادی فقط محل شالوده ها و شناژها خاکبرداری شد زیرا در غیر این صورت می بایستی کل خاک محل برداشته شده سپس به محل جدیدی انتقال یابد و بعد از پی ریزی دوباره محل با خاک پر شود که این عمل هزینه و زمان زیادی نیاز داشت.

برای خاکبرداری آسفالت روی سطح زمین با استفاده از کمپرسور(مته بادی) کنده شد، سپس خاک محل به صورت دستی با بیل و کلنگ برداشته شد . چون شالوده ها از نوع شالوده سطحی بودند نیاز به کندن تا عمق زیاد نبود و فقط تا محلی که به ارتفاع زیر بتن مگر برسد خاکبرداری شد . بعد از پی کنی و رسیدن به عمق مورد نظر با توجه به نقشه های اجرایی ، خاک کف با دست مسطح گردید و سنگ های درشت برداشته شد تا سطحی صاف را برای زیر پی ایجاد کند.

بعد از خاکبرداری و رسیدن به عمق مورد نظر با حفظ فاصله شالوده ها و عرض شناژ ها با استفاده ازآجر فشاری اقدام به ساخت قالب برای بتن شالوده گردید . برای ساخت قالب ابتدا کف محل خاکبرداری شده با دست کاملا صاف و مسطح گردید سپس با ریسمان کار امتداد قالب چینی در دو لبه داخل و خارج کار مشخص شده آنگاه با استفاده از آجر فشاری دیواری ده سانتی متری از کف محل خاکبرداری شده تا سطح زمین ساخته شد . این قالب در گرداگرد تمام محلها کشیده شد در ساخت قالب کیفیت ساخت زیاد مورد نظر نبوده بلکه بیشتر حفظ فاصله بین دو لبه داخل و خارج اهمیت داشت تا پی ریزی به صورت صحیح انجام پذیرد.

بعد از قالب چینی نوبت به ریختن بتن مگر گردید . برای این عمل کف تمام محل ها آب پاشی شد تا هم خاک مقداری نشست کند زیرا بعد خاکبرداری از تراکم خاک رویه کاسته شده بود که با آب پاشی مقداری از این تراکم حاصل شده و هم چسبندگی بتن به خاک بهتر صورت گیرد و هم اینکه خاک زیر بتن آب بتن را به خود جذب نکند و باعث پوک شدن بتن نشود.

برای ساخت بتن مگر در محل کارگاه بتن با عیار حدود 150 کیلوگرم بر متر مکعب ساخته شد و بعد از آماده شدن کف ها، در کف تمام محل ها با عمقی در حدود پنج سانتی متر ریخته شده و سپس با ماله کاملا صاف گردید.

از این بتن که به بتن نظافت معروف می باشد برای جدا سازی خاک زیر شالوده از خود شالوده استفاده میشود تا رطوبت از زمین به شالوده نرسد و یا خاک آب بتن را جذب نکند که باعث پوک شدن بتن شود و یا مواد مضر برای بتن با انتقال از خاک محل به زیر پی باعث تخریب شالوده نشود.

بعد از بتن نظافت تمام کف ها را آب پاشی می کردند تا بتن عمل آید و بتن رطوبت خود را حفظ نماید تا بعد از پی ریزی چسبندگی لازم ما بین بتن مگر و بتن شالوده حاصل شود.

.آرماتورگذاری و نصب صفحه ستون

بعد از عمل آمدن بتن مگر نوبت به آرماتورگذاری رسید. در این کار برای خاموت ها از دو خاموت U شکل که به صورت وارونه روی یکدیگر قرار گرفتند و یک پنجره آرماتوری را تشکیل می دادند استفاده شد . آرماتورگذاری شالوده ها به این صورت انجام پذیرفت که در ابتدا خاموتهای زیرین در محل شالوده روی بتن مگر قرار داده شد و با توجه به نقشه های اجرایی فاصله خاموتها از یکدیگر و از لبه قالب تعیین شد بطوری که خاموتها در یک ردیف پشت سر هم قرار گرفتند تا فاصله خاموتها از یکدیگر و از لبه کار برای حفظ پوشش بتن روی میلگرد، حفظ شود .

بعد از قرار دادن خاموتهای زیرین آرماتورهای طولی که تعداد آنها چهار عدد بود را با حفظ فاصله روی خاموتها قرار داده وبعد از قرار دادن آرماتورهای طولی روی خاموتها این دو را با استفاده از مفتول به یکدیگر بستند . برای صرفه جویی در مقدار مفتول آرماتورهای طولی در دو لبه داخل و خارج را به صورت یک در میان به خاموتها بستند و دو آرماتورطولی میانی را به صورت زیگزاگ به یکدیگر بستند . بعد از آماده شدن قسمت زیرین برای آماده کردن قسمت فوقانی که قرینه قسمت زیرین اجرا می شد خاموتها را روی زمین در خارج از محل شالوده ها با حفظ فاصله مطابق نقشه های اجرایی و مطابق عملیات گذشته قرارداده و بعد از قراردادن آرماتورهای طولی روی آنها دوباره مطابق شبکه آرماتور زیرین خاموتها و آرماتورهای طولی را با مفتول به یکدیگر وصل نمودند .

بعد از آماده شدن شبکه آرماتور بالا و پایین می بایستی این دو شبکه به هم متصل گردند ولی چون از دو خاموت استفاده شده بود دو شبکه روی هم می افتادند که برای حل این مشکل از خرک استفاده شد .خرک ، یک میلگردی است که دارای دو پایه بوده و در داخل شبکه آرماتور قرار می گیرد و شبکه بالایی روی آن سوار می شود و فاصله بین دو شبکه را حفظ می کند در فاصله بین هر ده خاموت یک خرک قرار داده شد و با مفتول خرکها به شبکه متصل گردید تا پایداری خود را حفظ نماید . خرک را همانند سایر آرماتورها با قطع و خم در محل کارگاه ساختند . برای حفظ پوشش بتن روی میلگرد در زیر پی ، خاموتهای زیرین را روی قطعات کوچک سنگ قرار دادند تا شبکه آرماتور از بتن مگر فاصله گرفته تا پوشش بتن روی میلگرد با توجه به نقشه های اجرایی حفظ شود .

بعد از آرماتورگذاری نوبت به نصب صفحه ستونها گردید . در ابتدا برای ساخت بولت ها آرماتورهای 22 را با توجه به اندازه طول مهاری بریده و سپس آنها را خم نود درجه کردند و سر بالایی آن را برای نصب پیچ رزوه کردند آنگاه بولت ها را از داخل سوراخ های صفحه ستون که در چهار گوشه آن تعبیه شده بود عبور داده و قسمت بالایی آن را پیچ به صفحه ستونها بستند و ‍ صفحه ستونها را در محل خود قرار دادند و در زیر آن چند تکه سنگ گذاشته تا صفحه ستونها در ارتفاع مورد نظر قرار گرفته و بعد از بتن ریزی کاملا در محل خود محکم شده و آماده نصب ستونها شود .

برای کنترل ارتفاع صفحه ستونها از شیلنگ تراز استفاده کردند، به این صورت که داخل شیلنگی را از آب پر کرده و یک سر آن را روی یکی از صفحه ستونها قرار دادند تا این صفحه ستون به عنوان مبنا قرار داده شود و ارتفاع سایر صفحه ستونها با توجه به ارتفاع صفحه ستون مبنا سنجیده شود . بعد از قرار دادن شیلنگ روی این صفحه ستون مقدار ارتفاع آب بالا رفته در شیلنگ از روی صفحه ستون را با متر اندازه گرفته آنگاه سر دیگر شیلنگ را به ترتیب روی سایر صفحه ستونها قرار داده و دوباره ارتفاع آب بالا رفته در شیلنگ را با متر اندازه گرفتند. اختلاف تراز آب در دو سر شیلنگ اختلاف ارتفاع هر صفحه ستون نسبت به صفحه ستون مبنا را نشان می دهد . بعد از تعیین اختلاف ارتفاع صفحه ستونها نسبت به صفحه ستون مبنا این اختلاف ارتفاع با رنگ روی هر صفحه ستون نوشته شد تا بعدا از این اعداد استفاده شود.

دو روش برای از بین بردن اختلاف ارتفاع وجود داشت اول آنکه صفحه ستونها را آنقدر جابجا کرده تا تراز ارتفاعی تمام صفحه ستونها همانند ارتفاع صفحه ستون مبنا شود و همگی ارتفاع یکسان پیدا کنند ، دوم آنکه محل اتصال تیر به ستون را با توجه به اختلاف ارتفاع صفحه ستونها نسبت به یکدیگر تغییر دهیم، که در این پروژه از روش دوم استفاده شد که بعدا در قسمت بر پا سازی سازه فولادی توضیح داده خواهد شد .

.پی ریزی

بعد از این اعمال (قالب بندی، ریختن بتن مگر، آرماتورگذاری و نصب صفحه ستونها) نوبت به بتن ریزی رسید. قبل از بتن ریزی فضای داخلی قالبها را با استفاده از پلاستیک پوشاندند این عمل بدان خاطر انجام شد تا آب بتن توسط آجرهای فشاری جذب نشود و بتن پوک نشود. بعد از پوشاندن فضای داخلی قالبها نوبت به بتن ریزی رسید. برای آنکه بتن مصرفی کیفیت لازم را داشته باشد از بتن در محل استفاده نشد بلکه بتن در یک کارگاه بتن سازی ساخته شده و با بتونیر به محل حمل شد. بتن مصرفی بتن با عیار 300 کیلو گرم بر متر مکعب بود.

بعد از حمل بتن به محل، پمپ به بتونیر متصل شده و از یک گوشه کار شروع شد و عمل بتن ریزی آغاز گردید. برای بتن ریزی سر لوله پمپ را کاملا نزدیک لبه بالایی شبکه میلگرد می گرفتند تا مبادا بعد از ریختن بتن اختلاط آن به هم خورد. همان طور که عمل بتن ریزی پیش می رفت یک نفر از پشت بتنهای ریخته شده را ویبره می کرد تا فضای خالی در داخل بتن یا در محل اتصال با میلگردها بوجود نیاید. عمل ویبره کردن را در فاصله نیم متری در حدود ده ثانیه انجام می دادند این عمل را تا آنجا ادامه می دادند تا آب بتن رو آید سپس به نقطه بعدی حرکت می کردند. هم زمان بعد از ویبره کردن شخص دیگری بتنهای ویبره شده را کاملا صاف کرده و بتن ریخته شده روی صفحه ستون را پاک می کرد تا صفحه ستون آماده نصب ستون شود. بعد از بتن ریزی هر روز سطح آن را آب پاشی کرده تا بتن رطوبت کافی داشته و به خوبی عمل آید .

. برپا کردن سازه فولادی

اسکلت سازه فولادی بود و برای اجرا و نصب قطعات از جوشکاری در محل بهره برده شد. ستونها از نوع پروفیل I دوبل چسبیده بود. برای اتصال ستونها به یکدیگر بعد از انتقال تیر آهن ها به محل و تخلیه آنها در محلی مناسب ستونها آماده جوشکاری و نصب شدند. برای تخلیه ستونها و انبار کردن آنها محلی در نظر گرفته شد که از رطوبت هوا در امان باشد و برای جلوگیری از انتقال رطوبت از زمین به تیرها روی زمین دو قطعه چوب قرارداده شد و تیرها را روی آن قراردادند.

برای جوشکاری ستونها تمام ستونها را در یک ردیف قرار دادند و انتهای تمام ستونها را در یک لاین مرتب کردند آنگاه با توجه به نقشه های اجرایی ستونها را دو به دو از بال به یکدیگر وصل کرده و با توجه به طول وصله که در نقشه های اجرایی ذکر شده بود بهم جوش دادند. چون گرمای محیط تقریبا بالا بود (در شهریور ماه) نیازی به پیش گرمایش ستونها نبود.

بعد از اتصال ستونها به یکدیگر می بایستی تکیه گاه تیرهایی که روی ستون می نشستند آماده و روی آن جوش داده می شدند زیرا از لحاظ اجرایی نصب ستونها و سپس نصب تکیه گاهها روی ستون برپا شده سخت و بی دقت بود. برای ساخت نبشی های نشیمن، با اتصال یک لچکی در وسط نبشی های نشیمن تکیه گاه مناسب برای تیرها فراهم آمد.

برای نصب نشیمن تیرها به ستونها تمام ستونها را روی زمین در یک امتداد قرار دادند و هم راستا بودن انتهای پایینی آن را کنترل کردند. سپس با توجه به محل تیرها و ارتفاع آن از ابتدای ستونها محل نشیمن ها روی ستونها مشخص شد ولی چون تراز صفحه ستونها با یکدیگر برابر نبود بنابراین نشیمن تمام تیرها نمی توانست در یک تراز ارتفاعی مشخص قرار گیرد به همین دلیل برای از بین بردن این اختلاف ارتفاع با توجه به عدد نوشته بر روی صفحه ستونها که از روش شیلنگ تراز در نصب صفحه ستونها بهره جسته بودیم کمک گرفتیم.

روش کار بدین صورت بود که ابتدا ستون متعلق به هر صفحه ستون را مشخص کرده آنگاه با توجه به ارتفاع نشیمن تیر در ستونی که روی صفحه ستون مبنا ( صفحه ستونی که ارتفاع سایر صفحه ستونها با آن سنجیده می شود ) قرار گرفته بود، نشیمن مورد نظر به آن جوش داده شد آنگاه سایر نشیمن ها با توجه به اختلاف ارتفاعی که نسبت به نشیمن ستون مبنا دارند در محل خود قرار گرفته و به ستون مورد نظر شان جوش داده شدند این عمل برای دو، سه و یا چهار طرف ستونها با توجه محل ستون در پلان و تعداد تیری که به هر ستون متصل است اجرا شد .

بعد از آماده شدن ستونها نوبت به نصب و بر پا کردن هر ستون بر روی صفحه ستون مخصوص خود رسید. اتصال ستون به صفحه ستون به صورت گیردار طراحی شده بود. به همین منظور می بایست از لچکی و استیفنر برای نصب روی صفحه ستون استفاده می شد .

برای شروع کار با توجه به محل لچکی ها، اولین لچکی بر روی صفحه ستون نصب و جوش داده شد این عمل برای تک تک صفحه ستونها اجرا شد آنگاه بعد از نصب این لچکی ها ستون مربوط به هر صفحه ستون به محل حمل و توسط کارگران با بستن طناب و استفاده از لچکی جوش داده شده به عنوان تکیه گاه بلند شده و به صورت قائم بر روی محل مورد نظر قرار گرفت نصب تمام ستونها از این روش پیروی می کرد در اینجا نوع ستون با توجه به نبشی نشیمن نصب شده روی آن برای اتصال تیر به ستون و همچنین همخوانی ستون و صفحه ستون مورد نظرش حائز اهمیت بود که باید به دقت اجرا می شد تا مبادا به صورت اشتباه و یا با جهتی اشتباه روی صفحه ستونی غیر از صفحه ستون خود نصب شود.

برای تراز قرار دادن ستونها قبل از بلند کردن آنها یک شاقول در بالای هر ستون نصب شد که تا پایین ادامه داشت و با مبنا قرار دادن این شاقول بعد از بلند کردن ستون آن را آنقدر جابجا نمودند تا ستون کاملا در حالت عمودی قرار گیرد. بعد از قرارگیری ستون در محل خود پایین هر ستون توسط چند خال جوش به صفحه ستون متصل گردید تا به صورت موقت ایستاده بماند. آنگاه سایر لچکی ها و استیفنرها در محل اتصال ستون به صفحه ستون جوش داده شدند تا اتصال گیردار ستون به صفحه ستون حاصل شود. این عمل مطابق مطالب ذکر شده در بالا برای سایر ستونها و صفحه ستون ها تکرار گردید.

بعد از نصب ستونها نوبت به آماده سازی تیرها و نصب آنها رسید در این پروژه از دو نوع تیر لانه زنبوری و I شکل استفاده شد. تیر های لانه زنبوری در کارخانه برش داده شده و جوش داده شده بود به محل کارگاه انتقال یافته و در روشی مشابه آن چه که در مورد انبار کردن ستونها گفته شد انبار شد.

تیرهای لانه زنبوری مطابق نقشه های اجرایی فقط نیاز به نصب پلیت بر روی بال برای افزایش قدرت خمشی و همچنین نصب پلیت بر روی چشمه های ابتدایی برای افزایش قدرت برشی تیر نیاز داشتند که این عمل نیز در محل کارگاه صورت پذیرفت.

در مورد تیر های I شکل نیز که به آنها مهار بند V شکل متصل می شد در محل اتصال برا ی افزایش نیروی منتقل شده از مهاربند چندین پلیت عمود بر جان تیر در محل اتصال مهاربند به تیر جوش داده شد.

بعد از آماده شدن تیرها می بایستی به محل انتقال یافته و در روی تکیه گاهها که قبلا روی ستونها جوش داده شده بود قرار گیرد. برای این عمل ابتدا و انتهای تیرها را با طنابی بستند و سپس این طنابها را از روی قرقره هایی که بالای ستونها نصب شده بود عبور دادند و با کشیدن طناب تیر را بلند کرده و روی نشیمن ها قرار دادند و آنگاه تیرها را با توجه به نوع تکیه گاه که مفصلی است یا گیردار با استفاده از پلیت به ستون جوش دادند. این عمل برای تک تک تیرها صورت پذیرفت.

برای نصب مهاربندها ابتدا پلیتهای اتصال در بالا و پایین ستون برای مهاربندهای ضربدری و در وسط تیرها برای مهاربند V شکل جوش داده شد بعد از این عمل مهاربندهای یک طرف را بلند کرده و ابتدا و انتهای آن را به پلیت مورد نظر خود جوش داده آنگاه پلیت میانی را به وسط مهاربند جوش دادند و سپس مهاربند دیگر را به این سه پلیت متصل ساختند.

. دیوار چینی

اولین مرحله از دیوار چینی، کرسی چینی است. کرسی یک دیوار 25 سانتی متری به ارتفاع تقریبی نیم متر است که در پایین ترین تراز ارتفاعی مستقیما روی پی می نشیند. این دیوار را دورتادور لبه خارجی ساختمان درست می کنند و هدف اصلی آن جدا کردن دیوار ساختمان از کف زمین است که این عمل از انتقال رطوبت از زمین به دیوارها و پوسته پوسته شدن گچ و یا رنگ دیوار جلوگیری می کند.

برای شروع دیوار چینی می بایستی بر روی کف یک رج آجر طبق نقشه و ضخامت داده شده چیده و به اصطلاح ساختمان را یک رجی نمود. در هنگام یک رجی کردن باید دقت کافی نمود که اندازه ها کاملا طبق نقشه باشد. برای دقت در کار بهتر است که دوباره بعد از رجی کردن ابعاد اتاق ها و راهروها را کنترل نمود خصوصا از گونیا بودن تمام کنج ها مطمئن شد.برای این منظور بهترین کار روش چپ و راست گرفتن است بدین ترتیب که قطرهای یک اتاق را اندازه می گیرند و در صورتی که برابر باشند کنجها قائم بر هم هستند و بعد از کنترل نهایی اقدام به دیوار چینی می نمایند.

برای ساخت این دیوار مانند سایر دیوارهای آجری از ملات ماسه سیمان استفاده شد.

برای ساخت ملات ماسه سیمان از ماسه خاکی (ماسه ای که درصد خاک آن بیشتر است)، سیمان و آب استفاده شد، بدین صورت که ماسه خاکی و سیمان را به نسبت یک به شش با هم به خوبی مخلوط کرده و سپس آب را به آن کم کم به آن اضافه می کنیم تا ملات آماده شود.

برای دیوار چینی ابتدا امتداد مسیر را با ریسمان کار مشخص کرده و بعد از تمیز کردن سطح زیرین کار از هر گونه آب و مواد زائد، یک لایه ملات ریخته و اولین رج دیوار را با استفاده از دو آجر فشاری با عرض بیست و پنج سانتی متر می چینیم. این کار ادامه پیدا کرده تا پنج رج آجر چیده شده و کل محیط ساختمان توسط این دیوار پوشانده شود.

قبل از به کار بردن آجر باید کاملا آنها را از آب اشباع نمود که به این کار زنجاب کردن می گویند. علت این کار این است که آجر خشک آب ملات مصرفی را می مکد و از سخت شدن آن جلوگیری می کند که این رفتار را اصطلاحا سوختن ملات می گویند. برای زنجاب کردن آجرها را با آب پاشی اشباع می کردند.

برای محل اتصال ستون به پی ابتدا دیوار چینی را تا نزدیک محل اتصال انجام دادند و بعد از برپا سازی سازه فولادی که شامل نصب ستونها و مهاربندها محلهای باقی مانده را نیز کرسی چینی کردند به این طریق که، دیواری که به محل اتصال ستون به صفحه ستون رسید را با سطحی شیب دار چیدند تا با دیواری که بعد از نصب ستون چیده می شود چفت وبست کافی داشته باشد به این عمل لاریز گویند.

بعد از اتمام کرسی چینی روی دیوار توسط قیر و گونی عایق بندی شد بدین صورت که یک بشکه قیر را در محل آب کرده و سپس روی دیوار را قیر پاشی کردند آنگاه یک لایه گونی را روی قیر چسباندند، سپس دوباره روی گونی را قیر پاشی کرده و لایه دیگر از گونی روی آن چسباندند و در انتها نیز دوباره روی گونی را قیر پاشیدند. این عمل مانع از انتقال رطوبت از کف به دیوارها می شود. بعد از اتمام کرسی چینی و سفت شدن لایه رویی قیر نوبت به دیوار چینی رسید.

برای دیوار چینی از بلوک سفالی و ملات ماسه سیمان استفاده شد. بدین صورت که ابتدا روی محل کرسی چینی یک لایه ملات ماسه سیمان ریخته و بعد از صاف کردن آن با ماله، ردیف اول بلوکها را چیدند و برای صاف قرار گرفتن بلوکها از شمشه و تراز استفاده کردند و این کار را تا اتمام عملیات دیوار چینی انجام دادند. در محلهایی که کار با وقفه صورت می پذیرفت برای جلوگیری از ریختن بلوکها و یا بهم خوردن تراز آنها بعد از چیدن ردیف آخر بلوک روی آن یک لایه ملات می کشیدند و در هنگام شروع مجدد کار روی لایه قدیمی دوباره یک لایه ملات می ریختند تا چسبندگی لازم برای بلوک ردیف جدید فراهم آید. در محلهایی که امکان استفاده از بلوکها به دلیل بزرگی آن نبود مانند محل اتصال دیوار به سقف و یا گوشه ها از آجر فشاری و یا آجر نیمه استفاده شد. در دیوار چینی داشتن دیوار قائم از نکات بسیار مهم می باشد چرا که اگر دیوار قائم ساخته نشود بعد از چیدن چند ردیف، مرکز ثقل دیوار از داخل دیوار که همان سطح اولین ردیف آجرچینی است خارج شده و سبب تخریب دیوار می گردد و یا اینکه سطح بسیار ناصافی را در سطح دیوار خواهیم داشت. برای این منظور در دیوار چینی از شمشه و شاقول استفاده شد. روش کار بدین صورت است که ابتدا در انتهای هر دیوار شمشه را به صورت قائم روی زمین وصل کرده و با اتصال ریسمان کار به آن دیوار چینی را آغاز می نماییم. بعد از چند ردیف دیوار چینی، دیوار چیده شده را با شاقول کنترل می کنیم و این کار را تا انتهای عملیات ادامه می دهیم. همچنین برای کنترل صاف قرار گرفتن بلوکها در کنار یکدیگر از تراز بنایی استفاده می کنیم. بدین صورت که بعد از گذاشتن هر بلوک تراز روی آن گذاشته و با جابجا کردن بلوک و قرار گرفتن حباب تراز در وسط بلوک بعدی را می گذاریم و این کار را تا انتهای دیوار چینی ادامه داده تا زمانی که اگر تراز را بر روی آخرین بلوک گذاشته شده قرار دهیم حباب در میان قرار گیرد.

در محل درها و پنجره ها برای نصب آنها بعد از دیوار چینی، محلی که بستهای در و پنجره (یک زائده فلزی که به آن شاخ می گویند) روی دیوار مشخص کرده و بلوک آن قسمت را می شکنند آنگاه چهار چوب در و پنجره را در محل خود قرار داده و با استفاده از شاقول آن را کاملا عمود کرده و در محل خود مستقر می سازند سپس بستها را با ملات گچ در جای خود محکم می کنند. فقط قبل از نصب چهارچوب چون از جنس آلومینیوم نبود روی آن را با لایه ای از ضد زنگ کاملا پوشاندند.

بعد از اتمام دیوار چینی و ساخت دیوارهای خارجی برای زیبا سازی از آجر سه سانتی برای نما استفاده کردند. روش کار بدین صورت بود که چون نمی توانستند از ملات برای چسباندن آجرها روی یکدیگر و حفظ فاصله آنها استفاده کنند با استفاده از گل رس تکیه گاههای کوچک برای آجرها می ساختند و توسط این گلها آجرها را با حفظ فاصله مناسب در حدود دو سانتی متر از دیوار اصلی به دیوار متصل کرده و بعد از قرار دادن تراز روی تک تک آجرها و اطمینان از تراز بودن آنها پشت آجر ها را با ملاتی که روانی آن نسبت به ملاتی که برای دیوار چینی استفاده می شود روان تر است پر می کردند تا آجرها کاملا به دیوار بچسبد. روانی بالای این ملات به این دلیل است که چون امکان دسترسی به ملات وجود ندارد خود ملات به راحتی حرکت کرده و خود را به خلل و فرج برساند. بعد از اتمام نماسازی و برای حفظ زیبایی فاصله مابین آجرها را که در حدود یک سانتی متر بود را توسط ملات ماسه بادی پر کردند که به این عمل بند کشی می گویند.

.کف سازی

برای کف سازی ابتدا لایه آسفالت روی محل را کنده، سپس محل را مقداری آب پاشی کرده که هم خاک محل مقداری نشست کند و هم از بلند شدن گرد و خاک جلوگیری شود. آنگاه برای بالا بردن مقاومت زمین و جلوگیری از نفوذ رطوبت اقدام به ریختن یک لایه در حدود پانزده سانتی متری قلوه سنگ روی محل نماید، به این عمل بلوکاژ می گویند.

باید توجه شود که درشتی دانه های بلوکاژ هر چه به سمت بالا می آید درشت تر می شود و در آخرین لایه اندازه دانه ها حدود یک الی دو میلی متر می شود. بعد از انجام بلوکاژ برای دست آوردن سطحی صاف و محکم روی آن را در حدود ده سانتی متر بتن مگر می ریزند. بتن مگر بتنی است کم سیمان و مقدار سیمان آن 100 الی 150 کیلوگرم بر هر متر مکعب است. بعد از این عملیات روی بتن مگر را یک لایه ملات ماسه سیمان با ارتفاع حدود دو سانتی متر اجرا کردند و سپس روی ملات موزائیک کاری انجام شد.

بعد از انجام فرش کف برای اینکه درزهای بین فرش کف را پر کنیم بعد از خشک شدن کف دوغاب ریزی کف انجام شد. این دوغاب متشکل از خاک سنگ و آب و مقداری سیمان بود.

.اجرای سقف

سقف اجرا شده از نوع تیرچه بلوک بود. این سقف یک نوع دال بتنی متشکل از اجزای زیر است :

1. تیرچه 2. بلوک 3. بتن دال

4. میلگرد افت و حرارت 5. کلاف طولی 6. قلاب اتصال

برای اجرای سقف ابتدا یک طرف تیرچه ها را بلند کرده و روی تیر افقی مستقر کرده و قلاب اتصال تیرچه را به تیر اصلی می بندیم آنگاه طرف دیگر تیرچه را که روی زمین است با استفاده از طناب بلند کرده و روی تیرها قرار می دهیم بطوریکه تیرچه ها بطور موقت روی تیر ها قرار می گیرند سپس میلگرد افقی تیرچه ها را با خم کردن به صورت قلاب در آورده و در دو طرف بال تیر متصل می کنیم. کار را از یک طرف شروع کرده و بعد از نصب هر دو تیرچه با حفظ فاصله بین آنها فاصله خالی را با بلوکهای سفالی پر کردیم. چون جنس فوندوله تیرچه ها از جنس سفال بود برای جلوگیری از ترک خوردن نازک کاری بعدی سقف می بایستی جنس بلوکها نیز هم جنس با فوندوله انتخاب شود که برای این منظور از بلوکهای سفالی استفاده شد . بلوکهای سفالی تنها نقش قالب درجا را در سقف دارند و به همین دلیل برای سبک تر شدن سقف امکان تخریب آنها بعد از اجرای سقف وجود داشت ولی برای اجرای راحت تر نازک کاری سقف و نقش عایق بودن این بلوکها از تخریب آنها جلوگیری شد.

بعد از قرار دادن تمام سفالها در جای خود نوبت به آرماتورگذاری سقف رسید. برای این منظور میلگردها را به سقف محل منتقل کرده، ابتدا تمام آرماتورهای طولی را روی سقف چیدند آنگاه با متر فاصله مابین آنها را تنظیم کردند. قبل از انتقال آرماتورهای افت و حرارت سقف برای جلوگیری از به هم خوردن فاصله مابین آرماتورهای عرضی، دو آرماتور طولی را در ابتدا و انتهای سایر آرماتورهای طولی به طور عمود بر آنها قرارداده و با مفتول تمام آرماتورهای طولی را به این دو آرماتور عرضی بستند تا مانع از حرکت آرماتورهای طولی و به هم خوردن فاصله مابین آنها شود. بعد از اتمام چیدن آرماتورهای طولی و انتقال آرماتورهای افت و حرارت به سقف، آرماتورهای افت و حرارت را نیز مانند آرماتورهای طولی با دقت و حفظ فاصله مشخص شده در نقشه های اجرایی روی آرماتورهای طولی قرار دادند و این دو را با استفاده از مفتول به صورت یک در میان در هر جهت به هم متصل کردند و برای حفظ فاصله مش از سقف در مکانهای مختلف زیر این شبکه مش سنگهای کوچکی قراردادند تا مطابق نقشه اجرایی شبکه از تیرچه ها و بلوکها فاصله گرفته و آماده بتن ریزی شود. بعد از قرار دادن تیرچه ها و بلوکها و قبل از بستن شبکه مش می بایستی در زیر تیرچه ها تکیه گاه مناسبی قرار می دادند تا مانع از خم شدن تیرچه ها و شکستن بلوکها شود برای این منظور در فاصله های یک و نیم متری از ستونهای چوبی و داربست استفاده کرده و در بالای این ستونها در زیر تیرچه ها تخته های سراسری چوب در جهت عمود بر تیرچه ها قرار دادند تا تیرچه ها کاملا بر روی این تکیه گاهها قرارگیرد. برای کنترل ارتفاع این ستونها تا دقیقا در زیر تیرچه ها قرار گیرد زیر این ستونها را آجر قرار داده تا ستونها به سقف برسند.

بعد از بستن شبکه مش نوبت به بتن ریزی سقف رسید. برای این منظور نیاز به قالب نبود فقط می بایستی لبه خارجی ساختمان را پوشاند تا بتن از روی سقف به زمین نریزد. برای این کار تخته های چوبی را دورتادور لبه خارجی ساختمان به صورت عمودی قراردادند آنگاه مانند بتن ریزی پی با پمپ بتن را به سقف منتقل کرده و روی مش ها ریختند. هم زمان با بتن ریزی همانند روشی مانند پی ریزی به دلیل تراکم بالای آرماتور بتن ریخته شده را ویبره کرده و همزمان بعد از ویبره کردن روی آن را با یک تخته چوب صاف کرده تا سطحی مسطح و محکم را ایجاد شود. بعد از بتن ریزی هر روز بتن را آب پاشی کرده تا بتن به خوبی عمل آید. بعد از گرفتن بتن سقف تکیه گاههای زیر سقف را باز کرده آنگاه دیوار جان پناه را همانند سایر دیوارها با ارتفاع حدود یک متر چیدند و برای زیبا سازی سطح داخلی آن را به جای نما سازی با آجر سه سانتی با ملات ماسه سیمان پوشاندند.

برای انتقال آبهای حاصل از بارندگی به طرف ناودانها نیاز به شیب دادن به سطح بام بود . این شیب که حدود یک تا دو درصد می باشد به کمک کروم بندی و تقسیم سطح بام به سطوح کوچکتر و پر کردن آن سطوح با مصالح شیب بندی انجام می گیرد. برای اجرای کروم بندی ابتدا فاصله دورترین نقطه ساختمان را تا محل ناودان اندازه گرفته و ارتفاع آنجا را با توجه به شیب لازم تعیین می نمایند و آن ارتفاع را به وسیله چند رج آجر ایجاد کرده و از‌آنجا ریسمانی تا محل ناودان که ارتفاع آن صفر است می کشند در نتیجه این ریسمان شیب بام را تعیین می نماید. سپس زیر آن را بوسیله ملات ماسه سیمان و آجر به عرض ده سانتی متر پر می کنند. به این کار اصطلاحا کروم بندی می گویند. فاصله بین کروم ها را می توان توسط مواد متفاوت پر نمود ولی برای سبکی سقف در این پروژه از پوکه معدنی استفاده شد.

چون سطح زیر عایق سقف می بایستی کاملا صاف باشد تا از خرابی و سوراخ شدن لایه ها جلوگیری نماید و در ضمن قیر کمتری مصرف شود. برای این منظور یک لایه دو سانتی متری از ماسه دانه ریز روی پوکه ها ریخته شد و سپس پستی و بلندی آن را با غلطک زنی برطرف ساختند.

برای قیر گونی ابتدا بشکه های قیر را در محل آب کرده و انتقال قیر به سقف، سقف را با یک لایه نازک از قیر پوشاندند سپس سطح رویی قیر را با گونی کاملا پوشاندند در لبه ها و دیوار جان پناه ها این عمل را تا ارتفاع سی سانتی متری انجام دادند تا مانع از انتقال رطوبت برف به دیوارها شود. بعد از اولین لایه قیر و گونی مجددا روی آن گونی های پهن شده قیر اندود کردند و آنگاه روی این لایه را با گونی پوشاندند و دوباره لایه گونی جدید را قیر اندود کردند. لایه اولی قیر گونی انجام شده برای حفظ چسبندگی بین سطح ماسه و عایق کاری صورت پذیرفت و سایر لایه های قیر و گونی برای عایق کاری و جلوگیری از انتقال رطوبت اجرا شد.

برای پوشش رویی سقف از یک لایه آسفالت با ضخامت حدود سه تا پنج سانت استفاده شد که بعد از ریختن این لایه روی سطح قیر گونی با استفاده از تخته های بلند به صورت چشمی مسطح گردید و سپس غلطک زنی شد و در انتها برای پر کردن خلل و

فرج آسفالت روی سطح آسفالت پودر سنگ ( فیلر ) ریخته و جارو شد تا کاملا در سطح آسفالت نفوذ کند .