شیوه کف سازی و محوطه سازی در معماری
کف سازی
جهت دستیابی به یک سیستم بهینه باید عوامل تاثیر گذار بر آن را از دید معماری و کار بردی ساختمان مورد توجه قرار داد بر اساس این نیازمندی ها می توان پارامترهای مناسب سقف را نظیر مقاومت ، وزن عایق کاری و… به دست آورد از آنجا که در یک سیستم سقف و کف ، عناصر سازه ای ( باربر ) و عناصر غیر سازه ای ( پر کننده ،عایق و…. ) در کنار هم عمل می کنند توجه توام به ویژگیهای هر دو گروه لازم در میان وزن کم به عنوان یکی از ویژگیهای مشترک در هر گروه مطرح است و نقش تعیین کننده ای در زمان کل اجزای باربر ساختمان دارد

کف سازی طبقات با بتن سبک
مزیت بتن سبک در کاهش دانسیته و بهبود مشخصه های حرارتی و صوتی آن نهفته است.

مزایای فوقالعاده بتن سبک در زیرسازی،کفسازی و شیب بندیطبقات:

کاهش وزن مرده سازهü
کاهش هزینه سرمایه گذاری در اسکلتüفلزی
کاهش هزینهüکفسازی و افزایش بهره وری
کاهش مصرف انرژی ( برق ، گازüو..)
مقاومت بسیار بالا در برابر آتش سوزیü
مقاومت بسیار بالا در برابرüزلزله
کاهش سرمایه گذاری تجهیزات برودتی و حرارتی (کولر و شوفاژ)ü
افزایشüچشم گیر مقاومت صوتی
تکمیل سریعتر پروژه ها و سازه هاü
هزینه کمتر در موادü (مصالح ساختمانی)و اجرا
دانسیته 300 تا 1600 کیلوگرم بر متر مکعبü
فن آوریüبکار گرفته شده ساده و قابل استفاده در همه نقاط میباشد.
به سرمایه گزاری زیادüنیاز ندارد.
تعداد کم نیروی کار ساده و نیمه ماهرü
حداقل ضایعات باüبکارگیری مجدد در ساختمان
بهای تمام شده در مقایسه با سایر مصالح ساختمانüمشابه بسیار مناسب می باشد.
محوطه سازی
مقدمه و کلیات محوطه سازی

Û قبل از شروع محوطه سازی موارد زیر باید اجرا گردد :
ü تخریب ساختمانهای قدیمی.
ü دفع گیاهان و کندن اشجار.
ü پر کردن چاه ها و قنوات.
ü تأمین آب کشاورزی و آبرسانی شهری.
ü تسطیح محوطه.
ü حفظ محوطه از نفوذ و ورود آب.
ü نصب نقاط مبدا و نشانه.
ü زهکشی.
Û مشخصات نقاط نشانه محوطه سازی :
ü پایه های بتنی به ابعاد حداقل 10 در 10 .
ü مستقر در عمق حداقل 70 سانتیمتر.
ü حداقل ارتفاع پایه های بتنی که از سطح زمین بالاتر قرار می گیرند 25 سانتیمتر می باشد.
Û پرکردن چاه ها و قنوات با استفاده از خاک ، شفته و سنگ لاشه صورت می گیرد.
Û چنانچه عمق چاه بیش از 10 متر باشد باید توسط خاک و مخلوط رودخانه ای پر شود.
Û تسطیح محوطه عبارت است از رفع پستی و بلندی ها و ناهمواری های موجود محوطه تا رسیدن به تراز مورد نظر برای شروع کارهای ساختمانی.
Û زهکشی محوطه :
ü عبارت از انحراف و خارج نمودن آبهای ناشی از بارنگی ، تثبیت و کنترل سطح آب زیر زمینی تا عمق و تراز معین می باشد.
ü در زهکشی ثقلی ، لوله های فرعی به فواصل معین از یکدیگر عمود بر لوله اصلی قرار داده می شوند.
ü از لوله های آزبست سیمانی ، پی وی سی و سفالی برای زهکشی می توان استفاده کرد.
ü مشخصات فیلتر :
– حداکثر 10 درصد مصالح فیلتر از الک نمره 60 می گذرد.
– در مناطقی که زهکشی شیاردار به کار می رود باید D85 مصالح فیلتر بزرگتر از نصف قطر روزنه باشد.
ü به منظور کنترل و پایین انداختن سطح آب زیرزمینی از روش زهکشی پمپاز می توان استفاده نمود.این روش از طریق حفر چاه های با عمق زیاد صورت می گیرد.
ü جهت زهکشی با روش پرده عایق ، عرض مناسب دیوار 50 تا 60 سانتیمتر است.
Û جداول و آبروها :
ü مقاطع (V) شکل برای جمع آوری آبهای سطحی است.
ü در جدوال پیش ساخته بتنی ، حداکثر فاصله درزهای انبساط از یکدیگر برابر 6 متر و حداقل عرض درزهای انبساط 10 تا 15 میلیمتر می باشد.
ü در کف سازی کانال ، عیار مناسب سیمان 250 کیلوگرم در مترمکعب بتن می باشد.
ü در کف سازی کانال ، حداقل ضخامت بتن در وسط 10 سانتیمتر در نظر گرفته می شود.
Û پیاده رو ها :
ü عرض مناسب برای پیاده روهای اصلی برابر 5/1 متر در نظر گرفته می شود.
ü عرض مناسب برای پیاده روهای فرعی برابر 2/1 متر در نظر گرفته می شود.
ü عرض مناسب برای پیاده روهای مخصوص عبور یک خانوار 9/0 متر در نظر گرفته می شود.
ü طبق مشخصات فنی کارهای ساختمانی حداکثر ضخامت لایه خاکریز پیاده رو وقتی کوبیدن با کمپکتورهای دستی انجام می شود ، 10 سانتیمتر است.
ü کوبیدن لایه های خاکریزی پیاده رو وقتی با ویبراتورهای دستی صورت می گیرد ، باید تراکم 90 درصد اصلاح شده T-180 روش D کوبیده شود.
ü حداقل شیب عرضی در پیاده رو ها برابر 2 درصد در نظر گرفته می شود.
ü جهت زیرسازی پیاده رو ها در مناطق گرم شفته آهک توصیه می شود که :
– حداکثر اندازه بزرگترین دانه مصرفی در شفته آهک برابر 63 میلیمتر می باشد.
– مناسب ترین خاک برای شفته آهکی مورد مصرف در زیر سازی محوطه مخلوط رس و شن می باشد.
– عیار متوسط آهک در شفته آهکی مورد مصرف در زیر سازی محوطه 200 کیلوگرم در مترمکعب توصیه می شود.
– حداقل مقاومت فشاری شفته آهکی مورد مصرف در زیر سازی محوطه 5/3 کیلوگرم در مترمکعب می باشد.
– حداقل ضخامت شفته آهک مورد مصرف در زیرسازی محوطه برابر 20 سانتیمتر است.
– حداکثر ضخامت قشر شفته آهکی مورد مصرف در زیر سازی محوطه برابر 35 سانتیمتر است.
– اجرای لایه بعدی در شفته آهکی حداقل مدت 2 روز بعد از ریختن لایه زیرین بایستی انجام شود.
ü در زیرسازی با مخلوط رودخانه ای معیار میزان خاک ریزدانه الک شماره 40 است.
ü در مورد کم اهمیت و در صورت تایید دستگاه نظارت برای زیرسازی پیاده روها از بلوکاژ استفاده می شود.
ü در زیر سازی محوطه با بلوکاژ بر روی قلوه سنگها حدود 1 سانتیمتر توسط شن و ماسه پوشانده می شود.
ü حداقل شیب عرضی پیاده روها به سمت باغچه ها و خروجی ها در نظر گرفته می شود برابر 2 درصد در نظر گرفته می شود.
ü نصب آجرهای موزاییکی و سیمانی در پیاده روسازی حداقل باید در درجه حرارت 5 درجه صورت گیرد.
ü در روسازی پیاده روها با بتن درجا ، در صورتی که عرض جاده ها از 5 متر تجاوز نماید ، تعبیه یک درز انبساط طولی لازم است.
Û سوراه رو ها :
ü در میخ کوبی مسیر سواره روها ، بسته به وضعیت توپوگرافی ، فاصله میخ ها از یکدیگر برابر 20 متر درنظر گرفته می شود.
ü در زیراساس شنی ، درصد مصالح گذرنده از الک شماره 200 نباید بیش از دو سوم مصالح گذرنده از الک شماره 4 باشد.
ü در زیراساس شنی ، ارزش ماسه ای بر روی مصالح گذرنده از الک شماره 4 نباید کمتر از 25 درصد باشد.
ü قبل از حمل مصالح سنگی از معدن به پای کار ، حداقل 25 کیلوگرم از مصالح مورد آزمایش قرار می گیرد.
ü حداکثر میزان ناهمواری سطح خاکریز که توسط شمشمه 4 متری کنترل می شود ، باید برابر 3 سانتیمتر باشد.
ü غلطک زنی خیابان :
– باید از کناره شروع و به محور ختم شود.
– حداکثر ضخامت لایه کوبیده شده توسط غلطک باید برابر 15 سانتیمتر باشد.
– ضخامت هر لایه نباید از 2 برابر قطر دانه مصرفی کمتر باشد.
– لایه های کوبیده شده زیراساس در هر خط عبور تقسیم حداقل باید یک مورد تحت آزمایش تراکم درجه قرار گیرد.
ü اختلاف رقوم مقاطع عرضی و طولی لایه زیراساس حداکثر باید (مثبت و منفی 2) سانتیمتر باشد.
ü جهت دستیابی به مقاومت لازم برای قشر زیراساس ، نوع دانه بندی باید مخلوط دانه های درشت ، ریز ، سیلت و رس باشد.
ü حداقل حد روانی مصالح مصرفی در زیر اساس مخلوط شن و ماسه و خاک باید برابر 25 درصد باشد.
ü حداقل دامنه خمیری مصالح مصرفی در زیر اساس مخلوط شن و ماسه و خاک باید برابر 6 درصد باشد.
ü حداقل ارزش ماسه ای مصالح مصرفی در اساس شنی یا سنگی برابر 35 درصد است.
ü حداقل 50 درصد مصالح مورد آزمایش از اساس که بر روی الک نمره 4 باقی مانده اند باید در یک جبهه شکسته باشند.
ü حداکثر ضخامت هر لایه اساس پس از کوبیدن باید برابر 15 سانتیمتر باشد.
ü ضخامت هر لایه اساس نباید کمتر از 2 برابر قطر بزرگترین دانه مصرفی باشد.
ü حداکثر تفاوت رقوم سطح تمام شده قشر اساس با آنچه در نقشه ها ذکر شده باید برابر 5/1 سانتیمتر باشد.
ü حداکثر میزان ناهمواری سطح اساس کوبیده شده که توسط شمشمه 4 متری کنترل می شود ، باید برابر 5/1 سانتیمتر باشد.
ü در لایه اساس حداکثر برابر 8 درصد می توان از دانه های پولکی و سوزنی استفاده کرد.
ü در تهیه مصالح اساس استفاده از سنگ شکن فکی مجاز نیست.
ü حداکثر میزان ناهمواری سطح اساس ماکادمی که با شمشمه 4 متری کنترل می شود ، باید برابر 5/1 سانتیمتر باشد.
ü حداقل ضخامت قشر اساس ماکادمی پس از کوبیدن ، 25/1 برابر قطر بزرگترین دانه ها و حداکثر ضخامت قشر اساس ماکادمی پس از کوبیدن ، 2 برابر قطر بزرگترین دانهاست.
ü در پخش مصالح سنگی اساس ماکادمی ، حداکثر فاصله عملیات ماسه پاشی و غلطک زنی باید برابر 2000 متر باشد.
ü در کوبیدن اساس ماکادمی ، در صورتی که تنها از غلطک استاتیکی استفاده شود ، حداقل وزن غلطک باید برابر 10 تن باشد.
ü در صورت به کار بردن غلطک لرزشی برای کوبیدن ماسه لایه اساس ، عمل پخش کردن باید در 3 مرحله صورت گیرد.
ü در صورت به کار بردن غلطک لرزشی برای کوبیدن ماسه لایه اساس ، 50 درصد از ماسه پخش و کوبیده می شود.
ü در لایه اساس ، حداکثر اختلاف رقوم مقاطع عرضی و طولی خیابان با آنچه در نقشه ذکر شده باید برابر (مثبت و منفی 5/1) سانتیمتر باشد.
ü آسفالت سرد برای راه های با ترافیک سنگین مورد عمل نبوده و برای خیابان های کم تردد و پیاده روها توصیه می شود.
ü حداقل 65 درصد مصالح سنگی آسفالت سرد پیش ساخته ، مانده روی الک نمره 4 باید در یک جبهه شکسته باشند.
ü تراکم لایه ها پس از پخش آسفالت به ترتیب توسط غلطک چرخ آهنی دوچرخ ، غلطک چرخ آهنی سه چرخ ، غلطک چرخ لاستیکی صورت می گیرد.
ü حداقل درجه حرارت لازم جهت پخش آسفالت سرد پیش ساخته برابر 10 درجه سانتیگراد است.
ü آسفالت ردمیکس جز دسته آسفالت سرد محسوب می شود.
ü در خطوط مستقیم برای دستیابی به عرض آسفالت طبق مشخصات ، فاصله علامتها از یکدیگر برابر 40 متر در نظر گرفته می شود.
ü در قوسها برای دستیابی به عرض آسفالت طبق مشخصات ، فاصله علامتها از یکدیگر برابر 5 تا 10 متر در نظر گرفته می شود.
ü انتخاب مناسبترین نوع قیر به عوامل زیر بستگی دارد :
– ویسکوزیته قیر
– نوع دانه بندی
– فرآیند عمل آوردن قیر
ü چنانچه پریمکت در هوای سرد انجام شود ، مناسبترین نوع قیر مصرفی RC-70 می باشد.

Û فضای سبز :
ü عمق خاک مناسب برای چمن کاری بین 30 تا 40 سانتیمتر می باشد.
ü جهت آماده کردن محل فضای سبز ، شخم زنی عمیق در فصل پاییز بهتر خواهد بود.
ü جهت فضای سبز ، خاکهای با کیفیت اسیدی را توسط آهک می توتان اصلاح نمود.
ü برای فضای سبز ، میزان کود مصرفی در زمین های بکر و کشت نشده برابر 40 – 50 گرم در مترمربع در نظر گرفته می شود.
ü مقدار بذر مصرفی چمن آفریقایی برابر 15 – 20 گرم در مترمربع در نظر گرفته می شود.
ü مقدار بذر مصرفی چمن هلندی برابر 30 – 50 گرم در مترمربع در نظر گرفته می شود.
ü پس از خاتمه بذرپاشی ، ارتفاع پوشش مناسب که بر روی آن پاشیده می شود برابر 1 تا 5/1 سانتیمتر است.
ü آب مورد نیاز چمن به عوامل زیر بستگی دارد :
– نوع خاک
– میزان رطوبت
– نوع چمن
– میزان بارنگی
– حرارت محیط
ü پس از سبز شدن چمن ، علفهای هرز چمن در 2 تا 3 نوبت باید وجین شوند.